Gedichten

In een handschoen van vlees
Zijn botten verbonden
Met spier en pees
Op een onbedachte wijze in elkaar gegoten
Jaar en dag eer je het leert
Hoe deze mechaniek
Met zekerheid opereert

Achteruit lopen
1ach·ter·uit (bijwoord)
1 achterwaarts, naar achteren, terug

Ach, het is er
Uit.

Hier, hoor mijn stem
Luidkeels staand voor wie ik ben
Mijn bloed
Mijn afkomst
Een schimmige vlek
Mijn naam
Al voor mijn wedergeboorte
Verkeerd gespeld
Mijn tranen
Zout en weggedept
Mijn tong
Vallend over de talen
Die geen één eigen zijn
De trots in mijn ogen
Wetend hoe ik zondig ben
Mijn zijn en tijd
Elke dag stuk bij stuk verspild
Hier, hoor mijn stem
Stil
Staand voor wie ik ben
Uitgedaagd
De eigen falen
Dankbaar
Ik ben

Contradictief gedicht

Met deze karakters willen we u laten weten
Dat deze pagina intentioneel leeg gelaten is.
Door de auteur.

Dit is puur geschreven
Omdat ik iets wou typen
Als je meer had gewild
Had je maar Nietzsche moeten lezen
Of de krant
Ikea handleiding?
Ach je zoekt het maar uit
Met je intellectueel gedoe

Vandaag was geen dag voor hoge woorden
Niet eens duidelijke daden
Gewoon even gemodder
Prut uit de muur
Eigenlijk niet eens zin in laagdrempelig geweld
Zoals ik al zei
Je zoekt het maar uit
Met je intellectueel gedoe

Toch steek ik hier weer
Veels te veel moeite in
Zelfs niet op autocorrect getikt
Vooruit, staar nu ook even in het abbys
Alsof ik meer had gewild
Had ik maar toch Nietzsche gelezen
Of in iedere geval iets
Ach, ik zoek het wel uit
Zolang jij maar blijft lezen

Kan iemand doen
Alsof er hier een goede haiku staat
Ik heb wel wat beters te doen
Zoals de vaat

Een seconde, moment
Tijd

Ik wil geen tijd
ik wil tijd
Wil ik tijd
Geen Tijd
Wil ik geen tijd

Een seconde
“” moment

Alstublieft

Het is geen tijd

Daar niet voor

Een seconde
Een blokje tijd

Ik. Wil. Tijd.
Al is het zo
Verspild

Geen tijd voor tijd
Geen tijd voor willen van tijd

Wat ik wil
Ik wil wat
Wil ik wat

Ach hou toch op
En leef met de tijd

Mijn gedichten zijn boos op zichzelf
Ik heb het met ze geprobeerd te bespreken
Helaas hebben ze de therapeut uitgescholden
Heb ze hierom maar aangeraden
Om hun frustraties
In arts and crafts te steken
Of in interpretive dans
Bij voorbaat
Mijn excuses

We beloven beterschap
Al gaat dat
waarschijnlijk niet gebeuren

‘Het geheim van het eeuwige leven, is om nooit te stoppen met dansen’
Zei de papegaai en sprong in de blender.

Zo, uitgegleden
Z’n kieuwen opengesperd
Vinnen ingeklapt
Met een korte slag
Zo tegen het oppervlakte gekwakt

Niets
Niets
Niets
Niets
Niets wat voor handen is
Niets wat in handen ligt
Overvolle leegte
die bijna schreeuwt
Niets die voedt niets
Gemis doet nog nog leven
Niks uit zich zoals
Niets
Niets
Niets
Niets
Niet

Wachtende wankele woorden worden wuifend wakker wanneer warmte wisselvallig wederkeert

Het is nog geen zomer

slaap (de; m; meervoud: slapen)
1
elk van de vlakke delen van het hoofd naast het voorhoofd
1
toestand van algehele rust, waarbij de zintuigen niet werken en het bewustzijn ophoudt: in slaap vallen
2
behoefte aan deze toestand: slaap krijgen
sla·pen (sliep, heeft geslapen)
1
de slaap ondergaan
2
niet waakzaam zijn; = suffen
3
tijdelijk buiten werking zijn: slapende (bank)rekening waarmee lange tijd niets is gebeurd
4
(van ledematen) tijdelijk krachteloos zijn en een tintelend gevoel geven

Lees ik; terwijl mijn adem stookt en in een broze gelukzaligheid twee longen krachteloos wachten tot het bewustzijn.

de·fi·ni·tie (de; v; meervoud: definities)
1 beschrijving van wat iets is: de definitie van een woord; per definitie uit de aard der zaak, vanzelfsprekend; dit is per definitie niet een definitieve definitie van het woord definitie

Argus sloeg het woordenboek dicht en besloot definitief om het nooit meer open te doen. Sommige dingen moet je maar van de straat leren.

Als een naaktslak
Tevergeefs op zoek
Naar een huis
Tussen alle sporen
Alleen blikkend
Verlangend naar de kronkel
Om in te schuilen
In plaats van te huizen
Daar waar het beste is
Ver van het pot zout
Die ik over de tuin giet

Een taalkundig speeltje
Een vunzig oefeningkje
We gaan immers toch -dood-
Laten we daar duidelijk over zijn
Voordat er miscommunicatie ontstaat

Het doorgestreepte dood
Is immers geen einde.

Een klapband
Ruk naar rechts
Helemaal links
Vele remlichten
Gekrenkt geluid
Stofwolk vanuit de greppel

Dat mag niet
Je ging over de doorgetrokken streep

Dit is een absurd gedicht
Geen gemaar
De kat is vastgenageld
Met de boten afgeklooft
Geen melk die meer vloeit
Alleen drank en vuur
Het is geen haat
Noch een mier
Zuur van binnen
Bitter uitgeperst
In een hoop meegesleurd
Daar is geen gemaar
Enkel
Boten
Drank
En vuur
En de gele ogen
Verstaard
Kijkend
Naar de wolken
Die leest
We zijn verdwaald
Was het maar
Absurd
Absurd
Was dit maar
Slechts een gedicht

Vliegen in een doodskist
Veilig boven de wolken
Geen ster of haan die ernaar kraait
Beter dan onder de zoden

Er staat een boom in de gang
Weet niet hoe handig dit is
Met doorns en takken en al

Elke keer als ik er langsloop
Haakt en krast een tak
En dan sta ik bloedend in de gang

Geen bloesem, vrucht of blad
Wat deze venijn
Nog enigszins goed kan maken
Van de boom in de gang

Lang heeft ‘ie van de buitenlucht genoten
Gevonden, bereisd, verzorgd
Desondanks werd die steeds meer verdord
Leeg en droog
Verstopt voor de zon

Nu is die de boom op de gang
Zijn ongerichte wraak
Die zich botviert op huid en haar
Van ieder die hem passeert
Bij doorgang is dat de tol

Nog drie dagen
En dan ga ‘ie naar de stort
Voor vermaling tot pulp
Of gewoon tot stof
Weder sterf al reeds gestorven boom

Met een dood konijntje slapen

Dood in je vachtje
Zacht van buiten
Verhard van binnen
Oogjes die nergens meer naar kijken

Zachtjes leg ik mijn hoofd
Tegen je buikje
Met mijn neus voel ik je vachtje
Adem ik daar waar jij dat niet meer doet

Met een tevreden zucht
En jouw zacht lijfje
Geruststellend in mijn armen
Sluit ik mijn ogen
En reis ik af naar daar waar wij samen waren

Word wakker mijn zonen, de nacht is voorbij, Puck is weggevlucht de feeën koningin is nooit op komen dagen. De dromen van jullie zomer nacht, die zijn al lang vervlogen.

Today, I will note that being broke, Multiple times a month is both a  scary and blissful experience. Today, I will note that being broke, Is both a scary and blissful experience. Today, I will note that being is a  scary and blissful experience. Today, I will note, that is a scary  And blissful experience.…

Drie bergen Driebergen Mijnen die tot Hades delven De langste trap Die tot hemel en hel leidt Wie ze uit mag zoeken Laat ze me maar doorverwijzen

Kijken wat er is gebeurd    dt   t Dransformatie Horen wat er gaat gebeuren     dt     t  D   T    DT Formateren Over nieuw beginnen Transformeer

Ik heb een tattoo Zoek hem maar op En vertel mij Wanneer je het vindt Zet hem in mijn huid Zodat ik weet Dat ik in mezelf zit En niet meer de taboo word Voor de gene die in mijn vel zit

Draai je om Draai je om Draai je om Draai je om En kijk of je nog iets achter je ziet

Een zoutvaatje Zo goed als leeg op een tafeltje Net genoeg voor nog een paar maaltijden En als het op is Dan eet ik mijn zoute vis Zoals die voor mij gebakken is

‘Jij en die kat’

Riep ze.

Maar om de beeld zijn gang te laten gaan
Vertel ik niet in met welke intonatie ze dit deed.

Het is een klein iets Een keuze Een beslissing om er          voor te gaan Net als een dolksteek Dit is geen goed gedicht

Een verzopen frietjeVan zoete aardappelEen oude theezakjeHet had nog wel meegekundWat restjes groenvoerNauwelijks herkenbaarEen mes en lepelMooi bij elkaar gegooidDit op een rvs achtergrondBoven het filter putjeGiet ik de rest van mijn glas over uit leegIk ruim dit morgen wel op

Als een baken voor de nachtwezens
Die ene ziel die zijn weg misschien vindt
Terwijl de rest ligt te slapen
Achter gesloten deuren
Een muur verwijderd
Van de adem
Van het leven
Buiten
Maar toch binnen
Veilig
Gerust
Voor de laatste sprong
In
Of
Uit
Het nachtlicht
Weg van het baken
Het diepe in
Terwijl
Het licht
In het trappenhuis
Nog altijd aan staat

Besef je pas echt hoeverre een afstand beslaat Kan je jezelf vertrouwen Dat je benen echt recht toe lopen Je oren je niet verraden In die Kleine spanning want waar komt het aan is er een einde aan deze straat haal ik het net zo lang als ik  staar naar de binnenkant  van mijn ogen

Het is okay Dat ik niet kan schreeuwen Dat ik niet kan janken Dat het okay zal gaan Dat het morgen Weer een dag zal zijn Want dat is een leugen Het is okay Dat het weer okay zal zijn En tot die tijd Is het okay Dat het even Minder zal zijn Okay?

Acht poten, geen ogen Acht poten Geen ogen Acht ogen, geen poten Acht ogen Geen poten En een vlieg die geniepig lacht

Negen weken En nog een beetje Tijd vervliegt Het is al zo lang geleden Negen weken En nog eens negen Of waren het er zeven Tijd vervliegt Het is zo kort geleden Nog geen week geleden Een uur of zeven Dat ik dit nog niet zeker wist En over negen weken Zal het nog negen…

Moois

We waren zo stil

De soep borrelde

We waren zo stil

De soep borrelde

We waren zo stil

Elke bubbel klonk extra luid

We waren zo stil

Het leek onwerkelijk

We waren zo stil

Oorverdovend geborrel

We waren zo stil

De soep was bijna klaar

Moois

Achterruit

Op de achterruit van mijn auto

Was een sticker geplakt

Niet betreden, privé terrein

Het zat aan de binnenkant

Het kan

En het kan mooi en dankbaar zij

Het kan smerig en verhalend zijn

Het kan pijnlijk en gelukkig zijn

Het kan fascinerend zijn

Het is een viscerale, verdomde en onvermijdbare deel van het leven

Het is onzinnig en het is krachtig en zinvol

Het is een daad die je zomaar overkomt of de meest nobel wat je ooit kan begaan

En uiteindelijk

Wat maakt het ook uit

Je bent er niet meer

En dan doet dit er allemaal niet meer toe

En dan ben je niets meer dan de wezens om je heen

Een idee, een herinnering, een gedachte

Maar jij bent er niet meer

‘Waarom ben je terug gekomen?’

‘Het was saai aan de overkant’

Hersenschimmen

Hersenschimmen draaien rond een afgetakelde carrousel

Er was geen reden voor hun om daar te zijn

Behalve de klaagzang van de verstilde accordeon

De geruisloze noten die als losse schroeven op de grond vielen

Bij elke wenteling om de as van het lege universum

Een kreet die opgesmikkeld werd als een natte suikerspin

De lichtjes die uitgaan

En de laatste bezoeker weer verder droomt

De leegte achter mijn ogen

Nee, eigenlijk net iets erboven

Gapend gat

Eindigend abyss

Geen idee wat er zit

Sputterend raast er wat uit

Kabbelend terwijl ik tevergeefs sta te grijpen.

Als een kale beer naar een laag overvliegend zalm

Hongerig, maar weltevree

Het zij zo

Terwijl ik luister naar de echo

Van het vallende munt

Die valt

In het eindigend abyss

Dit is geen schaap Dit is geen afbeelding Of een beschrijving Het doet niet eens een poging  Om een schaap te veronderstellen Toch is het onontkomelijk Dat dat wat geen schaap is Ergens een zachte blaat laat En met wildvreemde ogen En modderige pootjes naar gras verlangt

Ooit heb ik een sjamanenstaf gemaakt Manshoog, zoals dat beaamt Van sterk hout, eervol en langzaam gedroogd Met leer ombonden, daar waar mijn handen zullen komen Veren gebonden, daar waar de kracht zal komen Geboden door de pauw, niet het mannetje maar de vrouw Runes gekerfd langs de paden Het loop einde afgerond zodat het…

Van het
Bestaan

Nee, dat is
Te hoog gegrepen
Zelfs
De autocorrect
Wist dat voor mij
Te verwoorden

…….

De discussie eindigde altijd het zelfde Drie dagen later was die dronken De discussie eindigde altijd het zelfde Twee dagen later was die vrolijk De discussie eindige altijd het zelfde Een dag later was die gestorven De discussie eindigde nooit Ik weet niet of je slimmer bent dan je hersens 

Heracles, de zwakste schakel Achteloos verlaten Samson, kaalgeschoren verrader Machtiger dan de goden Het betekent niets Proost of proest Schenkt het water bij de wijn

Spijtig genoeg ben ik hem vergetenHet was wel een redelijk goed gedichtDenk ikDus stelt u maar een gedicht voorZoals die van mijn hand zou komenZo eentje dieNog redelijk goed gelukt lijktDank u

Ik kreeg ooit de vraag Wat vind je het minst aantrekkelijke deel van het lichaam Ik blaatte een antwoord uit, waarvan ik wist dat het niet zo was Op dat moment, al zwemend naast een godin Wat moet je dan Maar jaren later Het is de knie

Er liggen dooie dingen in mijn tuin Muizen, vliegen, beestjes en dat wat ik nog niet weet

Wederkerende wankele woorden

Woekeren om wachtende wantaal

Waarom jou wederzien wetend wat je bent

Wrede wanhoop in wereldse wonderen

Wees eens weg

Leegte om 23:49
het moment van stilte
het moment van ruis
het moment van
ik weet het ook niet meer
leeg
stilte
ruimte
er is een ruimte
om op te vullen
want leegte kan je niet? voelen
het is 23:51
langzaam tijd om te dromen
vragend om weer wakker te worden
het moment van stilte
het moment van ruis
het moment van
ik zal uiteindelijk weer
wakker worden

‘Walvis: lekker groot en eenvoudig’ Dit was niet het antwoord wat Mieupsje had verwacht, maar ze voelde zich er toch goed over. Het was zo’n warm gevoel die vanuit je onderbuik langzaam naar boven kruipt en daarna zich heel snel verspreidt tot aan de vingertoppen. ‘Ja, dat is het!’ Riep ze net te hard. Dat…

Een kat in een boom
Een pinguïn in een blender
Laarzen door spijkers
In heet ijzer bijten
Gieren om dooie gieren,
Zoals aaseters met mes en vork vreten
Halleluja, de kat is dood
De boom omgezaagd
En de priester heeft zichzelf begraven
Een dezer dagen kunnen wij ook lachen
Kut humor, dit was toch niet grappig

Met tachtig ongekoppeld op een rotonde afrijden

Puur om een foto te maken van een beeld, een levensgevoel

Vertrouwend erop dat je het onder controle hebt – dat je even op dat moment alles goed genoeg onder controle gaat hebben

Een memento mori

Het is goed afgelopen

Met een beeld die geen woorden spreekt, niet eens een zucht laat voordat je verder leeft

Twee euro achtenveertig

Ik zag een kind

Het was niet van mij

Stopte het snel in mijn boodschappenmand

Bij de kassa deed het *pliep*

Twee euro achtenveertig

Wat een raar bedrag

Van de rolband naar de tas

Van de tas naar de keuken

Van de keuken op het dienblad

Wat een raar bedrag was dat

Van mijn Balkon

Op een dag stap ik op een wolk

Zo, van mijn balkon af

Hop

Met die stap

Zak ik een beetje door

Zo, op mijn wolk

Terwijl we daar hangen

Zo, voor mijn balkon

…

Kippenseparatorvlees

Kip (v; meervoud: kippen; verkleinwoord: kippetje)

bep. Vrouwelijk hoenachtige vogel

Separator zelfst.naamw (m)

1. toestel voor het separeren (afscheiden) of zuiveren van grondstoffen

2. Scheidingsteken (om informatie-eenheden te scheiden)

Vlees zelfst.naamw

uitspraak [vles]

Zacht gedeelte tussen de huid en botten van mensen en dieren, vooral voedsel

…

Harpij

Een harpij, slapend hoog in de bomen

Geen zang, geen schreeuw

Alleen stille adem

Deze kent ook vrede

Wegens de afwezigheid van de gedaagde is deze bezinning uitgesteld tot 14:39 Ik was toch niet van plan om te komen…

een wijnfles openen – het is een uitdaging

Ik moet plassen –
Wat een bittere ellende
– Weet je hoeveel moeite het kost om mijn jas aan te doen

Ik ben al 78049449 minuten oud, al voelt het soms niet zo.
Er zijn momenten dat ik me slechts 78049367 minuten oud voel.
Dat zijn de zalige uren dat ik even niet meer op mijn klokje kijk.
Het even negeer en leef in het verleden.

Zit alleen op een fauteuil
Alleen, nog niet vergeten
Maar ver weg
Ik kijk om me heen
En zie de ruimte waar
Ik niet in thuis hoor

Op de achterruit van mijn auto Was een sticker geplakt Niet betreden, privé terrein Het zat aan de binnenkant

Een kat in een boom Een pinguïn in een blender Laarzen door spijkers In heet ijzer bijten Gieren om dooie gieren Zoals aaseters met mes en vork vreten Doordrongen in geleende spiegels Met gebroken zilver gespannen voor een geblindeerde raam Halleluja, de kat is dood De boom omgezaagd En de priester heeft zichzelf begraven Een…

ONT-HOU-DEN     I  werkwoord (onthield, h. onthouden) niet vergeten, zorgen dat iets in het geheugen blijft iemand iets niet geven   II wederkerend niet doen zich ^ van (alcohol, seks enz)     Een geheugen blijft van mij Wat zou u willen onthouden